Davíð lagði Golíat að velli

Það sannaðist eina ferðina enn, að það er enginn sigurstranglegri en annar þegar um bikarleiki í fótbolta er að ræða. Í úrslitaleik franska bikarsins á Stade de France í gærkvöldi fóru leikar svo, að Davíð lagði Golíat að velli, eins og ég hafði spáð. Smáliðið Guingamp hafði betur gegn Rennes, 2:1, í skemmtilegum leik. Og það sem enn undarlegra er; áhorfendur á þjóðarleikvanginum í París voru fleiri en þegar Frakkar léku þar til úrslita í HM árið 1998 og höfðu eftirminnilegan sigur eða 80.056.

Já, það var sett áhorfendamet á vellinum, enda nokkurs konar þjóðhátíð okkar Bretóna þar sem bæði liðin voru héðan af Bretaníuskaganum; Rennes úr héraðinu mínu, Ille-et-Vilaine og Guingamp frá Cotes-d'Armor. Eins og ég lýsti í gær hefur líf og starf og öll umræða síðasta hálfan mánuðinn snúist um leikinn. Og hann var býsna góður, skemmtilegur á að horfa, hraður og þungar sóknir á báða bóga, og drengilega leikinn.

Boltinn rataði ekki í netið fyrr en um miðjan seinni hálfleik, á 69. mínútu. Rennes tók þá frumkvæði og maður hélt um stund að nú félli annarrar deildarliðinu Ketill í eld. En svo var ekki og Guingampar létu ekki bugast. Héldu þeir í sókn og eftir tvær mínútur höfðu þeir jafnað. Sumpart verður að skrifa það mark á undarleg varnarmist Rennverja, ekki síst sænska landsliðsmannsins Hansson. Og 12 mínútum seinna, á 83. mínútu,  tókst þeim enn að leika á vörn Rennes og taka forystu, 2:1, en það urðu svo úrslit leiksins.

Frábærlega var að öllum mörkum staðið, mark Rennes kom þó upp úr aukaspyrnu lengst utan af velli. Bæði lið hefðu verið vel að sigri kominn. Leikurinn mikill sigur fyrir bretónskan fótbolta og vildu margir vera í sporum 5.000 manna bæjarins Guingamp sem státar nú af frönskum bikarmeisturum.

Burtséð frá úrslitunum var leikurinn sjálfur, allur aðdragandi hans og framkoma áhorfenda Bretaníu til mikils sóma - um það eru allir sammála. Gleði mikil í stúkunni allan leikinn og friðsemd þegar fagnaðarlátum linnti í leikslok. 

Til gamans má geta þess, að tveir af helstu leikmönnum Chelsea í ensku úrvalsdeildinni hófu feril sinn með Guingamp, þeir Drogba og Malouda. Voru þeir um tíma liðsfélagar hjá bretónska liðinu, litla risanum, rétt eins og hjá Chelsea nú.

   

Bretónar í hátíðarskapi dögum saman

Bretónar hafa verið í hátíðarskapi dögum saman og ekki af ástæðulausu. Á morgun verður háður úrslitaleikur frönsku bikarkeppninnar í fótbolta á sjálfum þjóðarleikvanginum í París, Stade de France. Til úrslita leika tvö bretónsk lið; Rennes og Guingamp.   

Fyrirfram virðast flestir ganga út frá því að Rennes sé sigurstranglegra, enda meðal betri liða í efstu deildinni frönsku. En bikarleikir hafa einhverra hluta hér í landi sem annars staðar reynst með öllu útreiknanlegir. Því vilja fæstir afskrifa Guingamp, sem er fyrir miðjum hóp í annarri deild.

Þótt Rennes standi mér nær þá hef ég löngum haft tilhneigingu til að halda með þeim sem lakari þykja og því ætla ég að veðja á Guingamp á morgun.

Hver sem niðurstaðan verður sigrar Bretaníuskaginn og það er fyrir mestu. Gríðarleg stemmning hefur verið hér um slóðir undanfarnar vikur, eða frá því liðin unnu sig í úrslitaleikinn. Staðarblöðin hafa verið undirlög dag hverng og stærsta blaði landsins, Ouest-France sem gefið er út í Rennes, fylgdi margra síðna sérstakur blaðauki helgaður leiknum.

Fyrir leik mun þjóðsöngur Bretóna óma um Stade de France.

 

Dökkar horfur í Cannes

Seljendur gæðamynda munu eiga erfitt með að finna kaupendur að þeim á kvikmyndahátíðinni í Cannes í næsta mánuði. Vegna heimskreppunnar stefnir í að allt verði smærra í sniðum en áður. Lystisnekkjurnar færri og veislusamkvæmin ekki eins íburðarmikil. Og bandarískir dreifingaraðilar ekki jafnmargir og áður.

 

Líklegt þykir að sjálfstæðir framleiðendur og bakhjarlar þeirra ríði ekki feitum hesti frá Cannes vegna kreppunnar. Búast megi við að erfitt verði að selja sýningarrétt að nýjum myndum.

 

Hátíðin í Cannes stendur frá 13. til 24. maí og þar verða um 3.000 kvikmyndir til kaups.

Mjög margar þeirra flokkast sem ódýrar hvað tilkostnað varðar. Þótt aðsókn að kvikmyndahúsum fari almennt vaxandi í Bandaríkjunum hefur sala á DVD-útgáfum mynda og sala í sjónvarp hrapað.

Undanfarin misseri hafa alþjóðleg dreifingarfyrirtæki ekki heldur haft aðgang að lánsfé til að kaupa myndir til dreifingar og ólögmætt niðurhal hefur bitnað á aðsókn að bandarískum myndum erlendis. Með lækkandi gengi erlendra gjaldmiðla hafi kaup á bandarískum kvikmyndum í mörgum löndum og mikilvægum mörkuðum dregist stórlega saman. Þannig eru Japanir t.a.m. hættir í bili að kaupa kvikmyndir með ensku tali.

 

Ofan á þetta bætist við að umsvif í kvikmyndagerð hefur dregist mjög saman undanfarið hálft ár vegna kreppunnar. Umsvif óháðra framleiðenda eru sögð 50% minni síðustu sex mánuði en árið áður. Það þykir þó ekki með svo öllu slæmt því áður en kreppan skall á í fyrra hafi fjöldi framleiddra mynda verið langt umfram eftirspurn.

Söguleg sundmet á franska meistaramótinu

Tímamót urðu í sögu 100 metra skriðsunds á franska sundmeistaramótinu um nýliðna helgi í Montpellier. „Hákarlinn“ og ólympíumeistarinn Alain Bernard gerði sér lítið fyrir og synti vegalengdina undir 47 sekúndum, fyrstur manna í heiminum.

Bernard synti vegalengdina á 46,94 sekúndum. Áður en hægt verður að staðfesta árangurinn sögulega sem heimsmet þarf sundsamfestingur hans að öðlast samþykki. Mun hann hafa verið úr nýju gerviefni sem eftir á að hljóta náð fyrir augum Alþjóða sundsambandsins.

En svo jafnir og góðir eru franskir sundmenn, að metið dugði Bernard lítt þegar í úrslitasundið kom. Þar hafði betur og varð franskur meistari annar af tveimur helstu keppinautum hans, Frederick Bosquet.

Bosquet hafði þar með ekki sagt sitt síðasta því á lokadegi mótsins sigraði hann í 50 metra skriðsundi og það á nýju heimsmeti. Var það einnig sögulegt því hann synti á 20,94 sekúndum og sá fyrsti í sögunni sem syndir vegalengdina á innan við 21 sekúndu. 

Bosquet var í sveit Frakka sem vann silfurverðlaun í 4x100 metra skriðsundi á ólympíuleikunum í Peking. Bernard var í þeirri sveit einnig en auk silfurs þar varð hann ólympíumeistari í Peking í 100 metra skriðsundi og vann brons í 50 metra skriðsundi.   

Í báðum tilvikum varð ástralski sundgarpurinn Eamon Sullivan af metum sínum. Í mars í fyrra í Sydney synti hann 50 m skriðsund á 21,28 sek. Og metið hans í 100 metra skriðsundi, 47,05 sek., setti hann í Peking.

 

Lánalögum ætlað að efla rétt einstaklinga og auka skyldur banka

Franska stjórnin boðar ný lög um skuldabyrði einstaklinga í júní nk. Tilgangur lagasetningarinnar er að auka réttindi lántakenda og auka á skyldur lánveitenda. Bær er ég ekki til þess að fullyrða að hér sé eitthvað sem Íslendingar geti lært af.

Þær kvaðir verða lagðar á banka, að þeir geri lántakendum skýrt, að lán sé skuldbinding sem feli í sér kvöð um endurgreiðslu þess.    

Ennfremur verður bönkum skylt að rannsaka mun betur en nú er gert lánshæfi og greiðslugetu lánsumsækjanda áður en lán er veitt. Einnig verður sjö daga frestur sem lánþegar hafa haft til að hætta við lántökuna eftir samþykki hennar lengdur í 14 daga.

Þá verða bankar skyldaðir til þess að áminna þá sem eru með yfirdrátt á reikningi í meira en mánuð bréflega og gera grein fyrir kostnaði sem því fylgir fyrir reikningseigandann. Meðal þess sem þingið mun velta sérstaklega fyrir sér og taka afstöðu til er upphæð dráttarvaxta. Þykir til greina koma að lögbinda þak á dráttarvexti en dæmi eru um að þeir geti verið í allt að 20%.

Þegar um er að ræða að vildarkort verslana eru jafnframt greiðslukort mega verslanir aðeins taka þeim sem kreditkortum, að viðskiptavinir fari ótvírætt fram á það. Án þess mega þau aðeins gegna hlutverki debitkorta, þ.e. taka við punktum vegna viðskipta.

Christine Lagarde efnahags- og fjármálaráðherra segir að með nýju lögunum sé ætlunin að greiða fyrir aðgengi að lánum en um leið reyna að girða fyrir oftöku þeirra og óþarfa skuldsetningu.

Neytendasamtökin UFC-Que Choisir? segja fyrirhuguð lög ekki ganga nógu langt. Þau vilja að vildarkreditkort verslana verði bönnuð og að verslunum verði bannað að selja viðskiptavinum vörur á lánum.