Banaslysunum fækkar jafnt og þétt

Batnandi mönnum er best að lifa. Annað verður ekki sagt um umferðarmenninguna í Frakklandi. Banaslysum í umferðinni hefur fækkað jafnt og þétt síðustu árin. Í fyrra létust í fyrsta sinn í sögunni færri en fjögurþúsund manns í umferðarslysum.

Samkvæmt fyrstu útreikningum biðu alls 3994 manns bana í umferðinni í Frakklandi á nýliðnu ári, sem er 6,5% fækkun frá árinu áður. Jafngildir lækkunin um 300 mannslífum, en árið 2009 dóu 4.273 í umferðinni hér í landi. Hefur banaslysunum fækkað níu ár í röð.

Mér reiknast til að þetta jafngildi því að hlutfallið sé 6,5 á hverja 100.000 íbúa. Til samanburðar var það hlutfall 2,5 á Íslandi í fyrra, en þar voru banaslysin stórum færri í fyrra en mörg næstu árin þar á undan.  

Af hinum látnu voru 941 ökumenn skellinaðra eða mótorhjóla en þeir voru 1.144 árið áður. Létust 30% færri ökumenn mótorhjóla en 2009 og 12% færri ökumenn skellinaðra.

Sömuleiðis hefur slösuðum í umferðinni fækkað sem nemur 13,1%, en þeir voru 79.056.

Í kosningabaráttunni fyrir forsetakosningarnar 2007 sagði Nicolas Sarkozy það stefnu sína með aðgerðum í umferðaröryggismálum að banaslys í umferðinni yrðu komin niður fyrir 3.000 árið 2012.

Það er einkum þrennt sem þykir skýra þróunina. Í fyrsta lagi aukin varkárni í umferðinni og minni ökuhraði, fullkomnari og öruggari bílar og loks stóraukin notkun hraðamyndavéla á vegum úti.

 

Athugasemdir

[Sigmar Þór Sveinbjörnsson, 8.1.2011 kl. 16:50]

Það er athyglivert þetta blogg þitt um fækkun slysa í um ferðinni í Frakklandi og reyndar hér á landi, ánæjuleg og góð frétt sem gaman er að lesa. Ég held að ástæðurnar fyrir fækkun banaslysa séu þær sömu hér á Íslandi og í Frakklandi. Það þarf að vera stöðug umræða um slysin og slysavarnir, það fær fólk til að huga um afleiðingar bílslysa og auðvitað annara slysa.

Kær kveðja

[Kolbrún Stefánsdóttir, 1.3.2011 kl. 08:57]

Sæll Ágúst. Auðvitað eru þetta góðar fréttir bæði í Frakklandi og hér heima. Ég hef nú á tilfinningunni að þetta séu meira tilviljanir en annað hvort slys endar í dauða eða ekki. Í fyrra lenti elsta barnabarn mitt í slysi þar sem bíll fór yfir á vitlausan vegarhelming rétt hjá Álverinu í Straumsvík og beint framan á bíl sem hann var farþegi í. Þarna var hraðinn í lagi, þeir allir í beltum, fólk í næstu bílum horfðu á þetta gerast og voru strax á staðnum að hlúa að þeim. Þarna voru fimm ungmenni á ferð og þetta hefði getað farið ver. Hér verða helst dauðaslys á erlendum ferðamönnum sem þekkja ekki íslenskar aðstæður. Það hlýtur líka að fara að draga úr þeirri hættu með aukinni fræðslu. Kveðja Kolla.